ผมเป็นคนนึงที่เชื่อว่าระบบที่ป๋าเฟอร์กี้ วางไว้ตอนนี้ดีอยู่แล้ว เพียงแต่การกลับมาของบักรุด ในฐานะตัวเป้าในสไตล์ที่แตกต่างจากรูนัลโด้ ซึ่งเป็นขาประจำในช่วงสองสามเดือนก่อนทำให้การประสานงานไม่ไหลลื่นเท่าที่ควร ทั้งนี้เรารู้กันอยู่ว่าบักรุดเราเป็นศูนย์หน้าประเภทสไตร์คเกอร์พันธุ์แท้ที่นิยมการทำลายประตูคู่แข่งมากกว่าการทำเกมสวยๆ กับผองเพื่อน เพราะงั้นการจ่ายบอลมันเลยดูกระท่อนกระแท่นเหมือนเกมที่ผ่านมากับมิลาน และเซาแธมป์ตัน ทว่ามันจะเป็นเพียงแค่ระยะแรกเท่านั้น เนื่องจากบักรุด ของพวกเราเป็นตัวบุกประเภทเข้าขั้นอัจฉริยะก็ว่าได้ (ไม่งั้นไม่ได้ครองใจแฟนผีทั่วโลกหรอก)
พอพูดถึงศูนย์หน้าแล้วผมคิดถึงใครคนนึงซึ่งเคยสวมเสื้อยี่ห้อปีศาจถือสามง่ามของเรา ใครบางคนที่มีดีดรีโคตรดาวยิงจากอเมริกาใต้ ใครคนนั้นที่ยิงประตูแรกจากสิบกว่าเกมด้วยจุดโทษ และเป็นคนๆ เดียวกับที่สร้างความครื้นเครงให้กับพวกเราในเกมแดงเดือดกับลิเวอร์พูล ด้วยการซัดคนเดียวสองประตูด้วยลูกยิงที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อน จังหวะนี้ชาวเราทั้งหลายคงเดาได้ว่าผมกำลังคิดถึงมิสเตอร์สากกะเบือหมายเลขสองผู้สืบทอดทายาทอสูรจากแอนดี้ โคลในนาม ดีเอโก้ ฟอร์ลัน
มันเป็นเรื่องบังเอิญมากที่ดึกสงัดคืนหนึ่ง ในจังหวะที่ผมกำลังเซ็ง UBC ทั้งสามสิบกว่าช่องที่หารายการถูกใจไม่ได้ในเวลานั้น ประกอบกับเบื่อ VCD ทุกแผ่นที่มีจนแทบอยากจะแพ็คไปรษณีย์ส่งไปเป็นขวัญกำลังใจให้พี่ๆ ตำรวจทหารที่ดูแลสามจังหวัดภาคใต้อยู่ตอนนี้ ในจังหวะนั้นเองผมกะจะดู mutv อีกซักรอบเผื่อจะนอนหลับฝันดี แต่เหมือนฟ้ากลั่นแกล้งให้สายตาของผมบังเอิญไปหยุดที่โปรแกรม Spanish football ซึ่งมีเทปของทีมบียาร์เรียล มาให้ดูพอดี ผมก็เกิดอยากรู้อยากเห็นตามประสาลูกค้า UBC ที่ดี (โดยไม่ต้องเหน็บจานดาวเทียมไว้บนหัวกบาล) วินาทีนั้นผมตัดสินใจเปลี่ยนเป้าหมายมาดูชู้รักเก่าที่ครั้งหนึ่งแว่วเสียงมาว่าได้ดิบได้ดีกับลีคกระทิงดุถึงขั้นขึ้นทำเนียบรองดาวซัลโวถัดจากซามูเอล เอโต้ นักเตะที่ชอบทำหน้าเหมือนปลาดุกตายด้านแบบเดียวกับที่คิงโคล ชอบทำ
เพียงไม่กี่นาทีนั้นเองผมอยากจะอุทานด้วยวลีตามแบบโฆษณา TV direct ขึ้นมาทันทีด้วยเหตุว่าอดีตศูนย์หน้าผู้เป็นตราบาปของพี่น้องตระกูลเฟอร์กูสัน ว่าซื้อมาได้ยังไง ยอดชายดีเอโก้ ฟอร์ลัน คนนั้น เล่นฟุตบอลราวกับไม่ใช่ฟอร์ลัน คนเดียวกับที่เคยเป็นที่ดูถูกดูแคลนตอนร่วมทีมเรา เพราะเพียงเวลาไม่กี่นาทีบักฟ้าลั่นคนนั้นโชว์ฟอร์มทั้งยิงทั้งจ่ายให้เพื่อนทำประตู ประมาณว่าพระเอกอะไรทำนองนั้น สุดท้ายบีบาร์เรียล อัดเอสปันญ่อล ไป 4 1 โดยมี ฆวน โรมัน ริเกลเม่ สตาร์ผู้ถูกบาร์เซโลน่า ทอดทิ้งเป็นแมน ออฟ เดอะ แมทช์ (หมอนี่ก็น่าซื้อ) แต่ในสายตาของผมกลับเทคะแนนไปให้ฟอร์ลัน แบบลำเอียงหน่อยๆ
ถามว่าทำไมบักฟ้าลั่นถึงทำได้ขนาดนี้ หนึ่งในคำตอบที่ผมวิสัชนาขึ้นมาก็คือ เพราะมันได้ลงบ่อย เนื่องจากทั้งสี่ประตูที่เกิดขึ้นอดีตดาวดับของเรามีส่วนร่วมทั้งนั้น และก็มาจากการประสานงานล้วนๆ แม้กระทั่งลูกจุดโทษของริเกลเม่ ยังได้จากฟอร์ลัน ถูกรวบเลยนะนั่น อันนี้ก็แสดงให้เห็นถึงความไหลลื่นของเกมรุกที่เป็นผลของการมีโอกาสได้ลงเล่นอย่างสม่ำเสมอ เรียกว่าเป็น โอกาส ... พลิกชีวิต ของฟอร์ลัน เลยก็ว่าได้ แต่ก็อย่างว่าล่ะลีลาของฟอร์ลัน มันเข้าทางบอลสเปนมากกว่าใช่ว่าป๋าเฟอร์กี้ เราจะไม่สามารถปลุกปั้นดาวยิงผมสยายคนนี้ขึ้นมาได้
พูดถึงเรื่องโอกาส ... เรื่องนี้สำคัญมาก หลายคนคงเคยได้ยินคำพูดประมาณ มีโอกาสต้องรีบคว้าให้มั่น อะไรประมาณนี้ ผมอยากจะบอกในฐานะผู้สูงอายุว่าคำพูดนี้ใช้ได้จริงเลยล่ะ ดูอย่างบักฟ้าลั่นก็ได้เมื่อปีสองปีก่อนเขายังอาจมีความคิดว่าชาตินี้ตูจะได้เกิดกับเขาบ้างมั้ยเนี่ย ตอนนี้เป็นไงดังระเบิดเปรี้ยงปร้างแถมยังผลิตประตูได้เยอะกว่าโคตรศูนย์หน้าหลายๆ คนที่ป้วนเปี้ยนในลา ลีกา ซะอีก
หรืออีกตัวอย่างนึงคือเมื่อปีสองปีก่อนผมเคยคุยกับเด็กม. 6 คนนึงที่พ่อแม่เก็บดอกรักขายแถวนครปฐม ประมาณว่าจนมากแบบที่ผู้มีอันจะกินบางคนที่นั่งอยู่ในสภาไม่เคยระแคะระคายเลยว่าความจนที่แท้จริงเป็นยังไง มีคำพูดนึงของน้องเขาทำเอาผมอึ้ง ผมขอแค่โอกาส จะไม่อึ้งได้ไง ในเมื่ออีกไม่กี่นานต่อมาพ่อหนุ่มนี่ได้ทุนรัฐบาลไปเรียนวิศวกรรมการบินที่ญี่ปุ่น คิดเอาละกันตอนนี้พูดถึงยังขนแขนชูชันอยู่เลย เพราะฉะนั้นถ้าเห็นโอกาสต้องรีบคว้าให้ได้ อย่ารีรอเดี๋ยวจะถูกหมาคาบไปแด็กซ์หมดเหมือนที่ผมเคยคิดว่าสาวเจ้าคนนี้ของตาย เผลอแผล็บเดียวโดนคาบไปซะแล้ว ... ดูสิลุกอีกแล้ว พูดถึงเป็นไม่ได้เลยนะนั่น ช่วยไม่ได้พูดถึงกิ๊กเก่าก็เงี้ย!?
กลับมาที่เรื่องบอลของเราอีกรอบว่ามันเกี่ยวอะไรกับโอกาส มันต้องเกี่ยวสิครับในเมื่อเราเริ่มมาด้วยเรื่องพี่รุด ที่เพิ่งคืนทีมแบบสนิมเกาะหน่อยๆ จนมีเสียงวิพากษ์วิจารณ์จากเกจิทั้งหลายในเกาะอังกฤษว่ายังเร็วไปที่ป๋าเฟอร์กี้ จะเอาบักรุด ขึ้นทีมชุดใหญ่ตอนนี้ น่าจะให้เล่นทีมสำรองจนชินสนามเสียก่อน จังหวะนี้ผมค้านเต็มที่ (แต่ไม่หน้ามืดถึงขั้น walk out ) จริงอยู่ว่าการเล่นทีมสำรองทำให้บักรุด ชินกับเกม ... ก็แค่เกมสำรอง พอขึ้นมาทีมชุดใหญ่ก็ต้องมาสร้างความเคยชินกับเกมใหญ่ๆ อีก สู้สร้างโอกาสให้บักรุด ได้ปรับตัวให้เข้ากับเกมใหญ่กับทีมชุดใหญ่เลยไม่ดีกว่าเรอะ
เพราะงั้นผมคนนึงล่ะที่ยกมือสนับสนุนให้บักรุด เล่นทีมชุดใหญ่ทันที จะได้เข้าขากับเพื่อนไวๆ ลองจินตนาการดูนะถ้าทุกอย่างลงตัว โอกาสพลิกแชมป์พรีเมียร์ มันก็อาจเกิดขึ้นด้วยถึงแม้ว่าจะค่อนข้างริบหรี่แล้วก็ตาม ... จังหวะนี้ยังไงผมก็มั่นใจว่าอย่างน้อยที่สุดโทรฟี่ เอฟ เอ คัพ คงสถิตที่โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด เป็นฤดูกาลที่สองติดต่อกัน แถมยังสังหรณ์หน่อยๆ ว่าเราอาจได้ชิงกับแบล็คเบิร์น ซะงั้นน่ะ !!
